Zo dan…..

De 1e twee kerstdagen zitten er op.
Officieel zijn er maar twee, maar….. wij hebben er drie 🙂
We hadden echt twee hele fijne dagen met familie.

Maar ik kijk ook uit naar morgen.

Kerst met onze kleine vriendjes 🙂
Naar zelfgebakken appeltaart (Bram)
Naar de reacties van de jongetjes op onze kadootjes.
Met name naar die van Max.
Pokemonkaart 🙂
Maar wel een hele bijzondere….
Geloof ik 🙂

Ik probeer een time lapse te maken op mijn pc maar dat lukt nog niet echt.
Iemand De Ultieme Tip? 🙂

Saai hè?

Geen WandelWeekpost.
Geen selfies met onze kleine vriendjes.
Die zijn er vandaag niet.

Maar….afgelopen zaterdag maakte ik ze wel 🙂

Vrijdag bleven de jongetjes namelijk slapen.
We hadden Tapasavond.
En ook al was ik niet lekker dat soort dingetjes laat ik, laten wij niet snel aan ons voorbij gaan.

Maar verder, rust.

Ik speelde wat met Photomirage.
Dat is wel een leuk programmaatje.
Dan kun je beweging aan een foto toevoegen.
Kun je misschien net zo goed een filmpje maken, maar het is toch anders.
Kijk maar 🙂

Door op herhalen te klikken kun je het water langer zien kabbelen:)
Links Kim, rechts Tanja. (eigen bootje)
Die woont sinds november weer in NL in Amsterdam.
En onze kleine vriendjes ontbreken ook niet natuurlijk.

Oh, en we zijn weer aan het puzzelen.
Kleintje deze keer.
500 stukjes maar.

Hans haalde gisteren zijn 1e vaccinatie.
Op een beetje moederdagvisite na houden we het heel rustig dit weekend.
We knappen op.

Selfiemomentje

Even tijd maken om ons selfiemomentje van vandaag te plaatsen.
Want druk en moe.

Moe.
Gewoon omdat we druk waren en zijn de afgelopen drie weken.
Tanja, die in Londen woont is hier drie weekjes.
Heeft haar hielbeen gebroken met kiten.
We hebben geen last van haar hoor, maar je bent er gewoon druk mee.
Zondag moet ze terug en dan mag hopelijk woensdag het gips er af.
Hebben wij het huis weer voor onszelf, wat ook fijn is.

Vandaag de hele dag de jongetjes, want studiedag!
En vanmiddag, ineens, vanuit het niets Hans  geveld door een verrekte spier in zijn nek.
Dusdanig veel pijn  dat we zelfs de Hap hebben gebeld.
Want ja, MS, en je weet het maar nooit.
Dus het zekere voor het onzekere genomen.

Maar…
Hele dag de jongetjes, met alle liefde.
En twee patiënten.
Ook met alle liefde.
Maar daarom druk, en moe.

Het is maar goed dat ik zo gezond ben.
㋡ ㋡ ㋡ ㋡ ㋡ ㋡

Loop enorm achter met reageren. Komt wel weer.

Londen I

Als jullie kijken in het stukje hiernaast onder het fotootje van Hans en mij dan zie je hoe ons gezin is samengesteld.
Lijkt ingewikkeld, maar is het niet.
Maar goed, morgen gaan wij naar Londen.
Tanja, onze jongste werkt en woont voor 2 jaar in Londen.
In een hofje nog wel op nog géén half uur van het centrum.
We vliegen er morgen heen, zondag weer terug.
Slapen doen we daar.
Hebben we natuurlijk absoluut heel veel zin in.
We gaan in elk geval op grote hoogte koffie drinken.

Hier dus 🙂

Morgenavond eten we hier.
White Chapel
Met live muziek en goed gezelschap, dus dat gaat wel lukken.

Vrijdag gaan we samen Londen in en de rest van het weekend?
Horen jullie volgende week.

Feestje II

Nog even over het feestje.
Tan is 30 geworden, en eigenlijk vond ze dat niet zo leuk.
Dus ik heb voor ons kleine clubje shirtjes laten drukken en Tan had natuurlijk een eigen shirt.
Hoera, ik ben 30 🙂
Niet goed te zien op de foto, maar zie hieronder het statieportret.

Feestje

We hadden een leuk feestje afgelopen zondag.
Onze jongste werd 30

Na afloop bleven de twee boefjes bij ons slapen.
Was heel gezellig 🙂

Dus deze keer een iets andere selfie dan jullie gewend zijn.
Kunnen jullie eens zien hoe ik er op de hele vroege ochtend uitzie.
Maakt niet veel uit met de middag 🙂

Geen nieuws

Zodra ik wat weet, weten jullie het ook 🙂
Maar….
het gaat
zoals het gaat.

Ze zijn ook niets veranderd ! 🙂

Leuke en vooral lieve mensjes!!!!!