Verklaar ik het puzzel seizoen officieel geopend 🙂
Hierbij
Knutselen met nep Kapla
Tijd geleden alweer kocht in bij de Action twee tonnen met nep Kapla plankjes.
Van mini matters.
Onze kleine vriendjes speelden er weinig mee.
Maar sinds de zomer…. 👍🏻😍
Morgen gaan we weer verder.
Ze verzinnen alles zelf maar natuurlijk moeten wij ze soms helpen met het verwezenlijken van de vele ideetjes die ze hebben.
Dat dus
De afgelopen weken draaide niet alleen om de jongetjes.
Vorig weekend bijvoorbeeld waren wij in Bellingwolde.
In een heerlijke B&B met een infrarood sauna.
Heerlijk voor mij omdat de zomer dit jaar nogal wat te wensen overliet.
Een lang weekend rust.
Nou ja, rust 🙂
Denk je een lekker eindje te gaan fietsen, wat we ook deden, wat ook lukte, kom je bij een pont.
Die pont lag aan Den overkant.
Die moest je dus eerst naar jezelf toe halen en vervolgens weer terug draaien naar Den overkant.
Was pittig!
Verder mochten wij afgelopen vrijdag zoals gewoonlijk weer oppassen, maar dan een beetje anders.
De oudste was op kamp geweest.
Die stralende snoet, toen hij uit de bus stapte, die is onbetaalbaar.
We maakten we ook weer selfies.
En niet alleen met onze kleine vriendjes deze keer.
We zouden blijven rijden.
Max moesten we ruim een uur later halen als Bram, vandaar dat Sokje ook van de partij is deze keer..
Ik wandelde, dat gaat ook weer fijn.
Want wat is het heerlijk buiten.
Het Uithofpark wordt overgenomen door de paddenstoelen.
Dat dus 🙂
Schoolfoto’s
Onze kleine vriendjes worden groot!
Mevrouw zonder hond
Tijdens mijn wandelingetjes in het Uithofpark kom/kwam ik regelmatig twee dezelfde dames tegen.
Zo ook vandaag weer.
Twee, wat oudere dames op een bankje.
Twee dames: “Hallo mevrouw, hallo mevrouw zonder hond”.
Ik verbaasd natuurlijk.
Ik: “Mevrouw zonder hond“?
Kijk, ik weet dat ik geen hond heb.
Blijkbaar toch opgemerkt daar tijdens al mijn wandelingetjes.
Twee dames: “ We hebben u lang niet gezien, en wij zeggen altijd tegen elkaar, kijk, daar is die dame zonder hond weer, maar de laatste tijd was het iets minder“.
Ik: “Goh, wat leuk, ik word gemist 🙂“.
Twee dames: “ Ja, wij zagen u heel vaak lopen, maar de laatste tijd niet zo vaak meer“.
Ik: “Dat klopt ja, maar als het goed is zullen we elkaar de komende tijd weer iets vaker zien.
Enne, blijkbaar heb ik een reputatie opgebouwd“?
Mevrouw zonder hond“?
Twee dames: “ Wij hebben ook geen hond, de meeste mensen hier wel, en als we dan iemand zien lopen die ook geen hond heeft…………………….“
Maar goed, lang verhaal kort 🙂
Ik ben de mevrouw zonder hond.
Gelukkig kom ik niet vaak mensen mèt honden tegen.
Daar dan.
Niet dat ik er een hekel aan heb hoor, maar ze kunnen soms zo onverwachts op je afrennen, en dat hoor ik dan weer niet en schrik ik me echt helemaal rot.
Dat dus.
5 kilometer herfst
Eindelijk de 5 weer aan kunnen tikken vandaag 🙂
Het lijf werkt weer mee en hopelijk blijft dat voorlopig even zo.
Blue it is!
Over kleurrijke dingen.
Wij krijgen er een klein vriendje bij.
Door Paul & Esmee wordt hij ‘baby Geert’ genoemd.
Eind januari, begin februari is de verwachting.
Als ze de datum zouden kunnen kiezen dan zou het
2-2-22 worden 🙂
Onze twee kleine vriendjes zijn dan niet meer de kleinste.
Hoop veranderingen!
Spannend!
In elk geval mag de hele wereld het nu weten 🙂
Wij worden weer opa & oma!
Selfiemomentje
Gisteren natuurlijk weer de jongetjes uit school gehaald en mogen oppassen.
Blijft fijn.
Aanstaande maandag en vrijdag hoeven we ze niet te halen.
De mamma is vrij en geniet even van een welverdiende rustperiode:)
Verhuizen en ook nog eens promoveren.
Ze is doctor dat kind van mij, gewoon, zomaar ineens, doctor.
Nee, ze heeft er héél veel voor moeten doen en wat ben ik trots op haar.
Volgend jaar promotiefeestje.
Gisteren opgepast in haar nieuwe huis.
Wat een fijn huis is dat geworden.
Zoveel meer huis als het vorige.
Jongens allebei een eigen fijne kamer.
Het is gewoon zoveel ruimer, zoveel groter.
Max en Bram voelen zich er al helemaal thuis.
Eigen woorden van die twee.
Aan schilderen kom ik niet toe.
Hans had de schuur nodig.
Ergens anders werden wel leuke en kleurrijke dingen gedaan.
Daarover later meer.
Bramen
Het gaat helemaal niet over bramen 🙂
Maar die titels elke keer.
Zachtjes knisperde het zonlicht op schitterende blaadjes.
Op het door de herfst gevulde pad met gevallen blaadjes.
Herfst?
Nee, veel te vroeg, het zijn er vast nog een paar
van vorig jaar.
Prachtige waterpartijen worden aan mijn ontdekkend oog onttrokken door het alsmaar hoger wordend en wuivend riet.
Dit soort dingen denk ik dan terwijl ik uitkijk over
Er zit geen schrijfster in mij, dat mag duidelijk zijn 🙂
Selfiemomentje
We zijn er allemaal nog hoor.
Maar behalve dat we van het weer genoten hadden we het druk.
Afgelopen vrijdag hadden we een superleuk feest.
Carla, mijn allerliefste zus was 50 jaar getrouwd.
Ruim een jaar was ze er al mee bezig.
Met de organisatie ervan.
Rekening houdend met alle Coronaregels die nog actueel zouden kunnen zijn.
Gelukkig viel dat mee en waren wij met een klein groepje.
Slechts 17 mensen.
We deden mee aan een Tuc Tuc Challenge 🙂
Lachen, maar vooral heen en weer geschud worden.
Wat was het gaaf.
We hadden echt een superfijne dag!
